VICI Nr.118: 02-09-1951 | ||||||
De veldartillerie komt aangereden |
Enkele personaliteiten die de plechtigheid bijwoonden. |
Reeds een
ganse tijd werd er in de Kazerne "LONCIN" koortsig gewerkt. 13
Augustus 1951 moest een uitzonderlijke dag worden voor het 2 A. Op die dag
namelijk, geschiedde de overgave van het bevel; komen en gaan is toch nog
immer de wet van ons militair bestaan. Tezelfdertijd werd het weken- en
maandenlange zwoegen en zweten van onze soldaten bekroond. Het Sportstadium,
met hindernisbaan, en het zwemdok, door hen gegraven en gebouwd, werden
feestelijk ingehuldigd. "Loon naar Werken": onze jongens werkten
het beste, dus hebben ze het mooiste plein en het mooiste bassin; iedereen
mag zich daarvan komen overtuigen. De weersgesteldheid voorspelde niets goeds: regen en wind vierden hoogtij gedurende de dagen voor de inhuldiging. Zou slechte tij als spelbreker optreden?: "Maandag MAG het niet regenen!" zei onze Korpscommandant en inderdaad, de weermaker had dit bevel uitgevoerd. Een mooi zonnetje lachte ons toe bij het opstaan. De kazerne was feestelijk versierd en onze nieuwe bok, de oude, gestorven al vechtend om onze tradities hoog te houden, vervangend, stond mooi uitgedost aan de ingangspoort om al de genodigden te verwelkomen. |
Om 10 uur
stond het ganse regiment in het gewone vierkant keurig opgesteld. De aftredende
Korpscommandant, luitenant-kolonel S.B.H. GAILL Y, nam het bevel en stelde
de standaard voor aan de troep: aandoenlijk ogenblik, onze gedachten gingen
onwillekeurig naar onze dierbare gesneuvelden. De brigadecommandant, kolonel VERMANDEL, was eveneens aanwezig op de plechtigheid. Na de aankomst van de C. A. D.l., kolonel DUREN, nam de eigenlijke plechtigheid een aanvang. Een mooie bloementuil werd neergelegd op het monument der gesneuvelden door de Korpscommandant van ons buurregiment, het 2e Lanciers, een sympathiek gebaar dat ons ten zeerste getroffen heeft. Daarop nam luite¬nant kolonel S.B.H. Gailly met een korte, kernachtige en gevoelvolle toespraak afscheid van zijn regiment, waarna onze nieuwe bevelhebber, majoor GEEROMS, door de C.A.D.l. in zijn functie aangesteld werd. Op zijn beurt nu sprak de nieuwe Korpscommandant tot de troepen, hen aanzettend |
Piekfijn uitgedost, mooi uitgelijnd en het hoofd rechtop defileert het 2 A voorbij de overheden. |
Het sportstadium werd feestelijk ingehuldigd. |
||||||
voort te
gaan op de reeds gevolgde weg en hij eindigde met een krachtig: "Het
2e Artillerie tweede in naam, eerste in faam!" Toen volgde het défile
van het 2A. Flink opmarscherend, piekfijn uitgedost, mooi gelijnd en het
hoofd rechtop stapten onze jongens voorbij de overheden, trompetters voorop,
het vaandel, door een spe-ciale eskorte begeleid, in het midden. Een groep
Veldartillerie, met zijn talrijke voertuigen, besloot dit défile.
Aan het hoofd het waarnemingsechelon, gevolgd door de voertuigen van de
commandoposten, met daarna de statige ploeg der schitterende kanonnen, waarop
de diensten de kolonne sloten. Allen die aan dit défile deelnamen
dienen gelukgewenst: voertuigen zowel als kanonnen waren als nieuw. Twee
per twee, mooi gelijnd reden ze langzaam voorbij de overheden. Iedereen
was onder de indruk van de tuchtvolle en verzorgde houding der inzittenden.
Met de erewijn werd het eerste gedeelte van deze feestelijke en heugelijke dag afgesloten. |
De namiddag was gewijd aan de inhuldiging van het knappe Sportstadium en de mooie zwemkom. Na een korte, doch klare belichting van het vele werk en de moeite dat dit alles gekost heeft, door majoor GEEROMS, werd door de vrouw van eerste opperwachtmeester Desaegher, het traditionele lint doorgeknipt. Ons Sportplein was nu toegankelijk. Een onzer atleten, de Olympische toorts torsend, deed zijn intrede en liep rond de piste, gaf de toorts aan onze nieuwe Korpscommandant, die op zijn beurt op een atletische wijze, iedereens bewondering afdwingend, naar het "Heilig Vuur" liep en het ontstak. Onmiddellijk heerste de koortsige stemming aan de verschillende startlijnen voor de verschillende athletiekkampen die daarop zouden plaats vinden. Onder geestdriftige aanmoediging van hun talrijk opgekomen makkers, presenteerden de soldaten een flink sportvertoon. Met vier punten en half moest het 2A het onderspit delven voor het 2e Lanciers, alhoewel de kansen gelijkstonden en zelfs licht in ons voordeel | tot voor de
laatste proef. De soldaten van een Luxemburgs Bataillon uit Bitburg, verdedigden
zich eveneens op een waardige wijze. Door majoor Geeroms werd als slot van
dit athletiekfeest, met een passend woord, de wisselbeker aan de overwinnaars
overhandigd doch, volgens hem, enkel geleend! Daarop begaf iedereen zich naar het door onze Jongens gegraven en gebouwde zwemdok. Hier werd het zijden lint door de vrouw van kapitein-commandant Gravy, doorgeknipt. Weinige ogenblikken nadien lagen de zwemmers al in het kristalheldere water te spartelen. De wedstrijden die toen plaats vonden, bewezen enkel dat onze jongens de zwemdok dringend nodig hadden. Na een onvoorzien komisch nummer, een zwembroek die niet mee wilde, besloot het Vaderlands Lied deze dag die opgeschreven kan worden bij de vele heugelijke feestdagen die het 2e Artillerie reeds in zijn midden georganiseerd heeft. |
||||
De sportmannen van het 2 A maken dankbaar gebruik van hun nieuwe toestellen. |
Zijn dit deelnemers aan de beroemde Olympiadespelen, of zijn het sportmannen uit het 2 A! |
De zwemwedstrijden bewezen dat de jongens de nieuwe zwemdok dringend nodig hadden ... |
||||