Untitled Document


	VICI Nr.120: 02-10-1951





	Van onze Reporter ter Plaatse: R. B0ECKX In de omgeving van Hannover grepen van 14 tot 23 September de inter-geallieerde herfstmanoeuvers plaats waaraan naast Britse, Amerikaanse, Franse, Noorse, Deense en Hollandse strijdkrachten ook Belgische eenheden van de Je Infanterie Brigade deelnamen. Gezien de belangrijkheid van deze legeroefening, die algemeen bekend gemaakt werd onder de benaming COUNTER THRUST EXERCISE, en de deelname van onze drie Infanteriebataljons, het 2e Linie, de Bevrijding en de Karabiniers, hebben we het wenselijk geacht enige bladzijden te wijden aan het verloop van deze manoeuvers in 't algemeen en aan de bijdrage van onze Belgische infanterie-eenheid in 't bijzonder.		Na een eentonige reis langs de eindeloos-lange autostrade kwamen we eindelijk Maandagnamiddag te Hannover in de Engelse kazerne "London and Edinburgh Barracks" aan, waar een honderdtal journalisten en cameramen uit verschillende landen waren samengestroomd om het verloop van de "Counter Thrust" - vijandelijkheden te volgen. Counter Thrust was een inter-geallieerde groots opgevatte legeroefening die, zoals elke landelijke oorlogsoperatie, zich afspeelde in het kader van een enge samenwerking tussen landstrijdkrachten en luchtmacht. Niet alleen op het land, maar ook in de lucht droeg de manoeuver een inter-geallieerd karakter en werkten er Noorse, Deense, Hollandse, Amerikaanse en Belgische escadrilles samen met de Engelse TAF (Tactical Air Force). Een oorlog tussen BLAUWLAND en ROODLAND vormde het thema van deze uitgebreide, belangrijke legeroefening. De twee vijandelijke landen bevinden zich respectievelijk ten Zuiden en ten Noorden van een gemeenschappelijke grens die gevormd werd door de spoorweg Oldenburg-Bremen-Hamburg. Het machtige ROODLAND voert de laatste jaren een agressieve expansiepolitiek.
	De opdracht is volbracht, de Karabiniers zijn tevreden.		De vijand valt aan. Standhouden.


	Ze waken.		BLAUWLAND daarentegen is een vredelievend industrieland, dat kost wat kost tegen elke vreemde indringing het hoofd wil bieden. Dra blijkt het dat een oorlog ,net het agressieve ROODLAND onvermijdelijk is. De oorlog breekt los op 15 September en de eerste schermutselingen beginnen wanneer de Noordelijke troepen de grens overschrijden. Onder de geweldige druk van de vijand is BLAUWLAND genoopt zich terug te trekken op de Aller, een rivier die uitmondt in de Weser. De manoeuvre is verdeeld in vier phasen. 1n het begin boeken de «roden» een vlugge vooruitgang en komen ze in contact met de «blauwen» die zich, in de tweede phase, al vechtend zullen terugtrekken tot op een lijn D. Op deze lijn vormt BLAUWLAND defensieve formaties en gaat dan, tijdens de vierde en laatste phase, tot de tegenaan val over.
	De pantsers doorkruisen Neustadt.		Dank zij de prijzenswaardige organisatie van een omvangrijke informatiedienst, die opgericht werd in de "London en Edinburgh"kazerne te Hannover, konden de belanghebbende officieren alsmede de pers dagelijks op de hoogte blijven van de krijgsverrichtingen en kon er regelmatig' een nauwkeurig beeld opgehangen worden van de werkelijke toestand aan het front. De manoeuvre werd zo realistisch mogelijk opgevat en aan de talrijke oversten, die met hun manschappen op het terrein werkzaam waren, werd dezelfde vrijheid van handeling en keuze van maatregelen gelaten gelijk ze in tijd van oorlog zouden hebben. De samenwerking tussen de verschillende deelnemende eenheden zal de banden versterken van inter-geallieerde verstandhouding en overeenkomst die voor elke overwinning onontbeerlijk zijn. We mogen zeggen dat al het mogelijke werd gedaan om aan deze legeroefening het uitzicht en het karakter van een werkelijke oorlogsoperatie te verlenen en de soldaten een voorsmaakje te geven van wat feitelijk een echte oorlog is.
	De mannen van het 1ste Jagers te Paard onderhouden hun wapens.		Counter Thrust is een manoeuvre waaruit men nieuwe ervaringen zal halen die misschien aanzienlijk tot de verbetering van de West-Europese weerbaarheid zullen bijdragen. Dat de inter-geallieerde manoeuvers te Hannover niet te vergelijken zijn met de kampen van Vogelsang of Bruchhausen zullen de infanteristen van de 1e Brigade, onder het bevel van Kolonel VERMANDEL, wel ondervonden hebben.
	Een ploeg van het Bataljon Bevrijding na de strijd.		Opgesteld en gereed om te vuren.


	Het kwam er thans op aan de tactische kennis, die zij gedurende hun militaire opleiding verworven hadden, toe te passen in het raam van een enge samenwerking tussen verschillende kompagnies en verschillende bataljons, die voor eenzelfde taak stonden nl. het afweren van een vijandelijke aanval. Dit alles moest geschieden in een atmospheer die zoveel mogelijk de werkelijkheid zou benaderen en aan de manoeuvre het uitzicht van een werkelijke gevechtsoperatie zou geven. Dit bracht mede dat er van de mannen dezelfde hoeveelheid wilskracht en volhardingsvermogen gevergd werd, zoals dit in tijd van oorlog het geval zou zijn.		Nog snel een brief ... Alles opperbest.
	Inderdaad, de Counter Thrust manoeuvre was hard... zeer hard zelfs! Het werd een bar leven van moedige soldaten die dag en nacht in hun stellingen moesten blijven, die urenlang met verkleumde ledematen, achter hun nieuwe automatische FN-wapens, in een modderachtige schutterskuil zaten, die slapeloze en soms zeer koude en vochtige nachten doorbrachten...		Opgelet! Vuur!
	Een onophoudende striemende regen kwam het moreel van onze jongens nog meer op de proef stellen, maar ondanks alles bleef de goede luim bewaard. De eerste belangrijke opdracht van de 1e Brigade, die aanvankelijk in reserve achter de frontlijnen opgesteld was, bestond in het zuiveren van een parachutistennest dat zich ten Zuiden van de stad Nienburg gevormd had. Het 2e Linie en een verkenningsescadron van de 1e Jagers te Paard gelukten erin de vijandelijke aan val der valschermspringers tot in de kiem te smoren en het verloren materiaal te recupereren.		Waarnemers opgesteld op een dak.
	De Artillerie in actie.		Een KP (commandopost) bij het 2de Liniebataljon.


	De verdediging van het belangrijke verkeersknooppunt Neustadt vormde de tweede voorname operatie, waarbij de Belgische troepen der Ie Infanteriebrigade zich lieten opmerken. De Belgen kregen opdracht deze stad hardnekkig te verdedigen om de troepen van BLAUWLAND toe te laten zich achter hun verdedigingslijn tot het tegenoffensief, dat het hoogtepunt van de oefening Counter Thrust (tegenoffensief) zal worden, voor te bereiden.
	Nog een bestelling voor de 10de REME.		Donderdag 20 September was de stad Neustad omsingeld door de vijand, Het bataljon Bevrijding, de 1ste Karabiniers en het 2e Linie waren respectievelijk ten N.W. en ten N.O. van de stad in verdediging opgesteld, terwijl elementen van de RECCE het Zuiden bewaakten. De bijtijds opgedane voorraad aan voedingsmiddelen, munitie en materiaal zou toelaten verschillende dagen weerstand te bieden aan vijandelijke aanvallen. Het bevel luidde dat de stad kost wat kost zou gehouden worden tot wanneer de bevriende legers volledig in veiligheid zouden gebracht zijn, Wachtposten achter zandzakjes en pantserafweergeschut werden opgesteld op de hoeken van de straten en de grote toegangswegen werden versperd met karren en prikkeldraad. 's Namiddags zou de vijand pogen kleine inbreuken te verwezenlijken en de stad trachten binnen te dringen. Onze jongens waren echter op hun hoede en wachten in hun schutterskuilen en gecamoufleerde stellingen de aanval van de vijand af. Plots hoorden we het geratel van een Bren en de losbarsting van tankafweergeschut. In de verte zagen we zwarte stippeltjes uit de grond rijzen: de vijand! De bevriende verdedigingsstellingen hadden zich in een dikke rookgordijn gehuld. Hier en daar zien we achter hagen en struiken de witte vlammen van de kanonnen en de Brens, die de vijand onder vuur hadden genomen. Onophoudelijk kwamen straaljagers tot op enkele meters boven de grond gescheerd. Onze infanteristen verrichtten puik werk. De vijandelijke aanval werd afgeslagen en er heerste opnieuw een zekere kalmte op het Belgische front. We namen van de gelegenheid gebruik om even een bezoek te brengen aan onze diensten die achter de frontlijnen werkzaam waren. In Rehren vonden we de chauffeurs van de ge RASC die hun handen vol hadden met het vervoer van munitie en levensmiddelen naar het front.
	De postdienst had een speciale B.P.S. opgericht, die onze jongens zonder vertraging hun brieven bezorgde. Bij de mannen van de 10de REME vernamen we dat zij reeds een veertigtal voertuigen in herstelling hadden gekregen. Hun goede luim was er echter in 't geheel niet door geschaad. Ook de 1ste Veldambulance en de diensten van de C.M.A. hebben zich tijdens de manoeuvers verdienstelijk gemaakt. Onze Belgische soldaten hebben blijk gegeven van een uitstekende moreel, dat door de bezoekende hogere officieren, waaronder generaal SERVAIS, ten zeerste op prijs gesteld werd.		De lustige ploeg van het 4de TTr. Scheidsrechters.