VICI Nr.123: 17-11-1951
					Brigade Kommandant Kolonel Vermandel groet het hem voorgestelde Bataljon.
	Zaterdag 20 October. Vandaag vieren de Karabiniers hun Bataljonsfeest. Kijken we even uit het venster .. mist, dikke mist, een natte killigheid. Maar, och zo erg is het niet en toch zullen we feesten, het is immers de dag der Karabiniers. Ere wie ere toekomt. Herinneren wij ons hen die het hoogste offerden, onze gevallene Wapenbroeders. Ter hunner intentie draagt de Heer Aalmoezenier Demey een mis op in de kapel van het kwartier. Al onze Karabiniers zijn tegenwoordig. Twee pelotons van de 1 Fus verzekeren de erewacht onder de leiding van Kap. Kom. Deledique. Afvaardigingen van het 2e Linie, Bon Bevrijding en de 9e Rasc Kie vertegenwoordigen de andere eenheden van onze Brigade. Plots klinkt het: Geeft acht! Daar is onze Korpsoverste Lt. Kolonel Beuselinck. Hij neemt vooraan plaats en de Heilige Mis vangt aan. Wij gedenken U, gij die gestreden en geleden hebt en dank zij wie, wij nu vrij leven. Stil speelt de muziekkapel van de 1e Brigade.		Een laatste "Te Velde" schalt uit de klaroenen, nauwelijks is de laatste toon uitgestorven of daar klinkt reeds het Vaderlands Lied; eerst zacht, nauwelijks hoorbaar, dan aanzwellend om ten slotte in een vreugdegejubel te eindigen. Parade, defileren. Onze "Karpatjes" blinken vandaag uit. Ze staan perfect in 't gelid en voeren de wapen bewegingen uit gelijk kerels die er iets van kennen. Na zestien maanden dienst zijn ze reeds soldaat met hart en ziel. Majoor Vrambout stelt het Bon. voor aan de Korpsoverste. De Korpsoverste schouwt zijn eenheid en men kan het hem aanzien dat hij er fier op is, en met recht! Maar de tijd snelt verder en de Brigade Kommandant wordt gemeld. De Korpsoverste stelt hem het Bataljon voor. Brigade Kommandant Kolonel Vermandel schouwt de eenheid en begeeft zicht vervolgens naar de eretribune waar zich reeds andere personaliteiten bevinden.

	Vervolgens spreekt de Korpsoverste zijn korre, doch kernachtige rede uit. Na hulde gebracht te hebben aan de gesneuvelden der beide wereldoorlogen, zei Lt. Kl. Beuselinck nog het volgende "Vandaag willen wij ons vooral een van hen, wiens naam onze Kazerne van nu af zal dragen, herinneren. Kolonel S.B.H. BREMER, gesneuveld op 14 October tijdens de roemrijke gevechten te Rumbeke ... " Tot slot werd. door de korpsoverste de nadruk gelegd op de trouw waarmee de Karabiniers steeds hun Vorst en Land gediend hebben en hij hoopt dat ook in de toekomst de "Karabiniers Prins Boudewijn" zich hun heldhaftige voorgangers zullen waardig tonen. Vervolgens wordt overgegaan tot de onthulling van het standbeeld der gesneuvelden. Onze mannen hebben dit monument zelf gebouwd en gedurende weken, telkens op de dagen voorzien voor beroepsopvoeding hebben ze eraan gewerkt en het bereik te resultaat is prachtig. Kolonel Vermandel onthult het en nadien wordt het ingezegend door de Heer Aalmoezenier.		Eindelijk is dan het defilé aangebroken. Hoofd naar links, goed gelijnd en fiks op stap op de tonen van de Karabiniersmars trekt het Bon voorbij de Eretribune en de personaliteiten. Ook de Genie heeft ons goed geholpen en ervoor gezorgd dat de nieuwe troepeetzaal op tijd kant en klaar was. Na het driekleurig lint te hebben doorgeknipt neemt Kolonel Vermandel en de andere gasten een kijkje in de nieuwe eetzaal, waar een pracht eetmaal aan onze "Karpatjes" aangeboden wordt. Voorwaar, de huishoudofficier Luitenant Soen heeft uit zijn moderne keuken al gehaald wat hij kon. Tot slot kreeg zelfs ieder Karabinier een .. sigaar en .. nog al een om te roken!!! In de namiddag heeft er dan nog een kort sportfeestje plaats in het bijzijn van al de genodigden. Gelieve de uitslagen op onze sportbladzijde te vinden. 's Avonds was er een speciale welfare voorstelling voor onze Karabiniers voorzien. Het was een mooie dag die onze "Karpatjes" niet vlug zullen vergeten! D.M.
	Het gedenkteken der Gesneuvelde Karbiniers. 2.976 Helden!		Kolonel Vermandel en Luitenant-Kolonel Beuselinck schouwen de troepen.