Hoewel ik sedert 1964 bezig ben met de geschiedenis van de bewapening in het Ancien Regime (voor 1789), ben ik mij vooral op de zware artillerie van de middeleeuwen gaan focussen vanaf 1992, toen ik als wetenschappelijk medewerker aan de Leerstoel Krijgsgeschiedenis van de KMS verbonden werd. Vanaf 1998 begonnen dan het daadwerkelijke onderzoek en de restauratie van de Dulle Griet, uiteraard met medewerking van de Prof. Hardy, van de Leerstoel Bouwkunde. Toen startte ik ook een eindeloze reeks intervieuws, voordrachten en rondleidingen.

Op 16 maart 1999 tilde de 4e Genie van Amay de Dulle Griet op en bracht ze voor verder onderzoek en restauratie over naar een loods in de St-Salvatorstraat te Gent; op 11.05.1999 bracht de 4e Genie de gerestaureerde Dulle Griet terug naar de Wannekensaard.

Op 04.06.1999 werd de (in het rood geverfde) Dulle Griet door burgemeester Frank Beke officieel onthuld.  
Samen met Zwitserse, Franse, Duitse, en ook Belgische specialisten zette ik in de jaren nadien het onderzoek verder.

Met vriendelijke groeten

Beyaert Marc

Dulle Griet is een monumentale, smeedijzeren bombarde in de Vlaamse stad Gent.

Vanwege de oorspronkelijke rode kleur werd het kanon van oudsher ook groten rooden duyvele genoemd.

De bombarde stamt uit 1431 en werd waarschijnlijk vervaardigd door Jean Cambier, de grote wapenleverancier van de Bourgondische hertog Filips de Goede.

Ze werd in 1578 samen met ander wapentuig van Oudenaarde naar Gent gebracht om daar te worden gebruikt in de strijd tegen de Spanjaarden.

Of het kanon werd gestolen of gekregen is onduidelijk.

Het kanon was met een lengte
van 5,025 meter en (volgens metingen van de Gentse stadsdiensten) een gewicht van 12.250 kg een voor de tijd ongewoon groot geschut.

Het oorspronkelijk gewicht is mogelijk tot 12.500 kg geweest, maar door de eeuwen heen is het totale gewicht door verroesting gedaald.

Volgens berekeningen die samen met de leerstoel bouwkunde, Prof. J.C. Hardy van de Koninklijke Militaire School zijn uitgevoerd is het maximale projectielgewicht zo'n 295kg!

De houten schragen waar Dulle Griet oorspronkelijk op rustte, werden in 1783 vervangen door versierde steunen van blauwe hardsteen.

Sinds 1943 is de Dulle Griet een beschermd monument.

Het pleintje waar het kanon zich op bevindt is Groot Kanonplein genoemd.

Twee gaten worden geboord om er draadstangen in te steken voor het veilig verwijderen van de kunstharsbescherming.

Jean Cambier bouwde later  kleinere tweelingzussen van de Dulle Griet,
de Mons Meg in het kasteel van Edinburgh in Schotland
en het Baselkanon (in het museum van de stad Basel te bewonderen).

Bron: http://www.belgiumview.com