1968    1969    1970    1971        PERIODE van marcheren in WEDSTRIJDVERBAND

Ontstaan van de MARSPLOEG 6 GENIE

De Marsploeg 6 Genie werd opgericht in 1968. De stichters van het eerste uur waren: Willy RECOUR,
Jos LAEREMANS en Raymond BEERNAERT. Deze drie namen reeds deel aan marsen in wedstrijdverband bij de zogenoemde VOLKSLAÜFE. Dit was een beweging die in Duitsland in 1964 ontstaan was een een enorme populariteit genoot. Een VOLKSLAUF bestond uit een wedstrijd (in 2 afdelingen nl. lopen en snelwandelen) met tijdopname in verschillende ouderdoms kategoriën. Echter zonder tijdsvoorschrijving, dus iedereen kon deelnemen, vandaar de naam VOLKSLAUF. In de kategorie snelwandelen bestond er een klas met naam 'UNIFORMIERTE VERBÄNDE'. Men verstond daaronder die kategorieën die een uniform droegen zoals BRANDWEER-ROOD KRUIS-POLITIE en alle MILITAIREN, zowel duitse als buitenlandse.
In deze kategorie bestond er weliswaar een individuele rangschikking, maar men hechte meer belang aan het ploegenklassement.  Als basis nam men de tijd van de zesde man van iedere ploeg om het klassement op te maken. Wij waren maar met drie, dus ontbraken er ons nog tenminst drie personen om een ploeg te vormen. Daar onze miliciens in de tijd soms maandenlang niet in verlof konden of mochten gaan lag het voor de hand onder het thema vrije tijdsbesteding daar onze kandidaten te 'ronselen'. Enigste voorwaarde was
OEFENEN (ook buiten de diensturen). De Marswedstrijden vonden altijd op zondag plaats, maar dat was voor de kandidaten geen probleem, integendeel, de zondag vloog zo voorbij en men kwam uit de kazerne.
We hadden rap een veertigtal kandidaten, de trainingen konden beginnen, na drie trainingen hadden we er dertig over maar dat was voldoende op het project voort te zetten.
We kozen als eerste wedstrijd de "4-Internationaler Volkslauf mit Marschprüfung in KASSEL".
Deze wedstrijd werd eerst internationaal door onze deelname. In Kassel telde echter de tijd van de 15de man voor het ploegenklassement. De 5 Mei 1968 was het zover, maar gerust waren we er niet in.
Onze tegenstanders kwamen allemaal uit eliteeenheden (Politieschool Hann.Münden-GSG 3 Fulda-GSA Ihringshausen). Pessimisten voorspelden ons een blamage. De verrassing was enorm. Er waren 203 deelnemers, individueel veroverden we de twee eerste plaatsen en onze 15de man was individueel 45ste. We wonnen het ploegenklassement met ruime voorsprong (zie uitslag). De niet opvallende Belgen hadden het waar gemaakt. Na een wedstrijd zaten we onmiddellijk in de favorietenrol voor de volgende.

AAN ALLES KOMT EEN EINDE

Door de verhuis van KASSEL naar DELLBRÜCK waren de dienstplichtigen een stuk dichter bij huis.
Daarbij kwam nog dat sommigen in het bezit waren van een auto. Er werden officieel ook week-ends toegestaan. Door die omstandigheden werd het moeilijker om nog vrijwilligers te vinden.
Ook was er in Duitsland een nieuwe beweging ontstaan nl. de "DEUTSCHE VOLKSSPORTVERBAND".
Men organiseerde wandeltochten zonder tijdopname.
De afstanden varrieerden van 10 tot 20km en soms ook 42 km marathon.
De MARSPLOEG 6 GENIE werd door de famillies van de beroepsmiltairen aangesproken om in clubverband aan deze wandeltochten deel te nemen. Na beraadslaging werd op dat voorstel ingegaan en zo ontstond een nieuwe marsploeg. Beter nog, want nog geen jaar later organiseerde de MARPLOEG 6GENIE reeds zijn eigen wandeltocht in de WAHNERHEIDE over 10, 20, en 30 km. Daarover later meer in andere reportages.
Ook nam het 6 Genie meerdere keren deel aan de 4-Daagse Afstandsmarsen van NIJMEGEN, ARDENNEN
en IJZER. Dat waren ook marsen zonder tijdslimiet, wat niet wou zeggen dat men zich daar niet moest op voorbereiden. Daarover later ook meer in afzonderlijke reportages.

Tot slot nog een anecdote
Op een bepaalde zondag waar we een wedstrijd gepland hadden kreeg een der dienstplichtgen onverwachts bezoek van zijn ouders. Hij wou echter de ploeg niet in steek laten en  besloot met zijn bezoek naar de start te rijden. Zo hadden we een paar niet geplande supporters. Wij kregen achteraf nog onverwachtse gelukwensen van onze korpscommandant, want de ouders van onze man hadden niet nagelaten een brief  naar hem te schrijven met dankwoorden  voor de aard van vrije tijdsbesteding  dat er in het bataljon  voor de dienstplichtigen bestond.