Jean Claessens luistert aandachtig naar Bernard Wageneire
die als Korea-veteraan getuigd dat anno 2008
de oorlogsdreiging nog steeds voelbaar aanwezig is.

Een bekommernis van Bernard vormt eveneens een boodschap,
“Vergeet nooit degenen
die vrijwillig deelnamen
aan deze vergeten oorlog”.

Het generationeel doorgeven van feiten en
waar gebeurde verhalen moet men zien als een
“Overdracht van Cultureel Erfgoed”.
De huidige en komende generatie moeten zich herinneren
dat deze mannen door hun opoffering
onze huidige welvaart en voortbestaan van Europa mogelijk maakte.

Wanneer het hart is bedekt met de sneeuw van het pessimisme
en het ijs van het cynisme,
dan en enkel dan bent u oud geworden

"Bernard, wij zullen je nooit vergeten!", Jean Claessens

Speciale gast op de afscheidsplechtigheid

Kolonel Kim Yong Sun
militaire attache voor de Europese Unie.

Hij was op de hoogte gebracht door
de Verbroedering der Oud-Koreanen

Opmerkelijk: 70-jaar na de oorlog zijn de Zuid-Koreanen
de Belgische Korea Vrijwilligers nog steeds erkentelijk!

Een stille getuigenis.

De 1ste November 1967 was er de oprichting van  het '3 Geniebataljon MOFAB Bruggenbouw' in het Kwartier Adjudant Brasseur te Westhoven nabij Keulen. Het was een moeizame start doordat het aangetrokken personeel van heinde en ver en van alle 'Wapens' kwam.
Het was lachwekkend, als in de beginperiode het peloton opgesteld stond tijdens de 'Verzameling', je kon er alle denkbare kleuren van baretten ontdekken die het Belgisch Leger rijk was. Wat moest dat gaan worden?

Wij mogen gerust stellen en velen zullen dit beamen, dat Narre Wageneire mee aan de basis lag om die vreemde bende ongeregeld in het gareel te laten lopen en hun de gepaste mentaliteit aan te kweken. Narre had dan ook een bijzondere uitstraling en als jonge kerel oorlogservaring opgelopen tijdens de Koreaanse Oorlog (1950-1953).

Het was verbluffend hoe hij ook in moeilijke omstandigheden ongedwongen de mensen kon begeesteren om de opgelegde taak tot een goed einde te brengen. Hij was een 'Vaderlandslievend persoon' in hart en nieren, hij hield van het Leger, hij hield van mensen, voornamelijk de zwakkere die waren zijn bekommernis. 'Rechtvaardigheid' stond bij hem hoog in het vaandel, dit zorgde voor evenwicht
en versterkte de samenhorigheid van de groep. Hij nam nogal graag het Duitse motto "Bier ist bier, und Schnaps is Schnaps" in de mond, wat overeenstemt met "Werk is werk, en plezier is plezier". De "Regenboog Club" en de "All Ranks Amfiebar" waren uitlaatkleppen om flink wat stoom af te laten. Niemand stond daar naast de zijlijn.

Tijdens de weinige stille momenten vertelde hij dan ernstig zijn belevenissen over de Koreaanse Oorlog. Geen heldhaftige verhalen maar gewoon de nuchtere realiteit, zijn grootste bekommernis daarbij was:
"Vergeet nooit degenen die vrijwillig deelname aan deze vergeten oorlog".

In 2008 zijn de Belgische Korea Vrijwilligers terug op bezoek geweest in Korea. Een buitengewoon ontvangst viel hun te beurt door een uitermate dankbaar volk. Zelfs de jeugd bewees hun een eerbetoon met het grootste respect, zij wisten perfect wat zij voor hun gedaan hadden. Dit gebeuren heeft de Narre sterk aangegrepen, "Zij zijn ons niet vergeten!".

Degenen die het voorrecht hadden om de Narre beter te leren kennen, zijn het ermee eens, dat de Narre een "Uniek persoon" was. Misschien lag de basis bij: "Wie goed doet, goed ontmoet", hij beschikte in ieder geval over dat speciale, hetgeen de Duitsers;
"Das gewisse etwas" noemen. Ze moesten kopieën van hem maken, de gemeenschap zou hier een stuk beter van worden.

Zijn kompanen zijn op termijn allen een beetje aangetast door zijn microbe, hetgeen tot uiting kwam in een onovertroffen hechtte vriendschap. Een ingewijde stelde dat; "Het 3de Genie met veel verve die eenheid was die met kop en schouder boven alle andere eenheden uitstak". Het is ook dankzij de Narre dat heel wat mensen de "Gouden jaren" mochten beleven in hun geliefde '3de Genie'.

In onze latere levensfase hebben wij het geluk gehad om te kunnen deelnemen aan verschillende samenkomsten en er te genieten van elkaars gezelschap. Onze laatste samenkomst was donderdag 12 oktober 2017 het "3 Geniebataljon 1 Compagnie MOFAB Bruggenbouw vierde toen haar 50 jaar na de oprichtingsdag te Burcht bij het 11 Bataljon Genie".

De Narre en Livinus Pernet namen de 'Eervolle taak' van de 'Bloemlegging' ter harte als vertegenwoordigers van de 1 Cie van het 3 Genie.

Een beeld dat ons eeuwig zal bijblijven, het moment dat Narre en Vinus met de hand op het hart de 'Eer bewijzen', met de klanken van
de 'Last Post' en het 'Nationale Volkslied'.

Wij zijn niet bedroefd om je laatste mutatie, maar heugen ons de talrijke mooie momenten en wetend, dat je ook nu weer een
'Brug bouwt' tussen het hier en het hiernamaals. Dankbaar nemen wij voorlopig afscheid, met de zekerheid dat ooit de dag zal komen, dat we terug voor de volle 100 procent bij elkaar zullen zijn.

"Mach et joot".