ONZE WAARDERING

De jarenlange vriendschap tussen boezemvrienden
Jos Thiers en Jef De Cloedt
houdt stand tot over de grenzen van de dood heen.

Jef De Cloedt zorgt momenteel voor een passende afscheidsplechtigheid
voor vriend Jos, dit verdient onze waardering.

Jean Claessens

Beste familieleden en vrienden van Joseph,

Vandaag staan we allen stil bij het plotse heengaan van onze beste vriend en collega "de Jos". Voor velen van ons, zowel bij de 68ste Cie Genie als daarbuiten was Jos een gekend en geliefd persoon.

We noemden hem ook wel eens "den Thiers". Niet oneerbiedig bedoeld maar in de eenheid waren er nogal wat mensen met de voornaam Jos, het was anders niet altijd duidelijk over wie
we het hadden. Zelfs zijn familienaam toevoegen was niet altijd een optie want op een bepaald ogenblik was er een reserveofficier met de naam "Jos Stiers", wat dus wel eens leidde tot verwarring.

Bij aankomst als jonge onderofficier in het verre onbekende Duitsland, hebben velen Jos leren waarderen. Hij was niet enkel een militair die zijn job goed deed, maar bovenal was hij een echte hulp, een vaderfiguur. Waar het kon begeleidde hij de jonge gasten in alle stilte,
berispte hij op milde manier waar nodig maar gaf ook een schouderklopje. Als vrijgezel op een kamer in de kazerne begreep hij de jonge mannen heel goed. Steeds konden ze bij Jos terecht als ze een probleem hadden. Op de hem zo typerende rustige wijze stond hij dan bij met raad en daad. Maar ook voor de oudere militairen van de compagnie, ongeacht rang of stand, was Jos een heel gewaardeerd en gerespecteerd collega.

Enig minpuntje, als zoon van een dokter kreeg hij bij zijn geboorte het doktersgeschrift mee. Het was zo erg dat hij zelf soms niet meer kon lezen wat hij eerder had neergepend. Het heeft hem er echter nooit-van weerhouden-om zijn dienst en zijn ploeg, de S4, op een perfecte manier draaiend te houden. Ik zie hem nog voor me, zijn bril met de ene hand omhoog geschoven op zijn voorhoofd, turend naar een papier in zijn andere hand dicht bij zijn gezicht, proberende zijn eigen kriebels te ontcijferen om uiteindelijk te moeten toegeven: "ik kan het niet meer lezen" en dan eens heel hartelijk te lachen.

Woensdagnamiddag was voor Jos zijn sportnamiddag, want hij moest de fiets op met zijn vele collega's wielertoeristen van de Rijnlanders en WTC Westhoven. Hiervoor moest veel, zo niet alles wijken. Ettelijke kilometers heeft hij gefietst op Duitse wegen want er moest duchtig getraind worden voor de Ronde van de BSD, een meerdaagse rit tussen de verschillende Belgische garnizoenen in Duitsland waaraan Jos verschillende keren deelnam. Ook de "après fiets" werd niet verwaarloosd en het gebeurde wel eens dat er s 'anderendaags gezucht werd dat die laatste pint een slechte was.

Tijdens zijn pensioen en waar en wanneer het kon was Jos tegenwoordig op de vele activiteiten van de vriendenkringen en verbroederingen van de Genie, samen met zijn beste kameraad Jef Decloedt. Eenieder die in de buurt van de kust kwam was altijd welkom om eens binnen te springen voor een fijne babbel en nog eens terug te denken aan de mooie tijd en belevenissen in Duitsland.

Jos, Jet, Joseph

Stil ben je van ons heengegaan.
Je was een man van weinig woorden,
nooit vragen, nooit klagen,
je stond voor iedereen paraat.

Hoeveel we je zullen missen
hoeven we niet uit te leggen
maar we willen toch nog eens zeggen:
"Jos, je was een man om van te houden."

12 September 2011 Middelkerke
Reünie Anciens Klas 1951 - 6 Genie 3 Cie 3 Pl

Jos Thiers en tafelgenoot Jef De Cloedt luisteren aandachtig
naar de toespraak van organisator Rudy Dobbelaere.