Aan mijn vriend medewerker

Adjudant Chef Achten Willy, de Wim, was mijn medewerker toen ikzelf Korpscommandant was van 6 Genie ( 26 juni 1989 – 30 juni 1992).
Willy, de Wim, was toen mijn Korpsadjudant, maar bovenal mijn vriend.

Willy startte destijds zijn militaire loopbaan bij 6 Genie te Kassel begin de jaren 1960 en bleef 6 Genie trouw tot de laatste dag van het bestaan van 6 Genie te Köln – Dellbrück op 30 juni 1992.
Willy, de Wim, droeg 6 Genie al die jaren in zijn hart,
6 Genie was zijn even, zijn leven was 6 Genie.

Kassel schonk hem zijn eeuwige liefde Ilse.

Zonder schroom mogen we zeggen dat allen die Willy gekend hebben hem steeds zullen herinneren als een dienstbaar persoon,
een gekwalificeerd onderofficier, maar misschien wel het meest,
als een man naar hun hart.

Adjudant Chef Achten Willy was Korpsadjudant in de periode
27 september 1985 – 30 juni 1992. Hij heeft de ontbinding van zijn
6 Geniebataljon intens beleefd en oordeelde dan op 50jarige leeftijd zijn militaire loopbaan te beëindigen. Hij had 6 Genie zijn volledige loopbaan gediend en beschouwde dan zijn taak als beëindigd.
Als vriend heb ik toen zijn beslissing begrepen en gewaardeerd.

Willy, de Wim, was mijn steun in de moeilijke periode van de ontbinding van 6 Genie. Reeds op rust gesteld was Willy mijn steun bij de oprichting van de vereniging “ Vrienden Patrimonium 6 Genie”,
hij hielp me bij het ontwerpen en de opbouw van de eerste traditiezalen 6 Genie te Emblem. Hij was mijn ondervoorzitter in de vereniging “Vrienden Patrimonium 6 Genie” vanaf 07 juni 1997 tot 14 juni 2003.
Met geen woorden is uit te drukken wat Wim voor mij in die periode heeft betekend.

Mag ik het als volgt uitdrukken:

    “ Ik kan alleen maar hopen
      dat men dit weet:
      je hoefde nooit alleen te vechten
      of te huilen als je een vriend had als Willy, de Wim,
      voor uren en dagen lang.”

Wim, dank voor alles.........................vriend Rudy.

Beste Ilse,
Geachte familie,

In naam van de vroegere collega’s officieren, onderofficieren en vrijwilligers van het 6 Geniebataljon te Kassel en Dellbrück en in naam van onze verbroedering bied ik u hier onze blijken van oprechte deelneming aan bij het afscheid van Wim.

Als kandidaat beroepsonderofficier was hij leerling in de school van Zedelgem in 1959. Na de wapenschool in Jambes vervoegde hij zich bij het 11de Genie. Na zijn periode in Burcht werd hij aangeduid voor het 6de Genie in de Noordvaart kazerne te Kassel in het begin van de jaren ’60.

ADC b.d. Achten heeft het 6de Genie nooit meer verlaten. Hij was een superancien van het bataljon dat hem zeer gehecht was. Tijdens zijn periode in Kassel heeft hij zijn charmante echtgenote Ilse leren kennen. Uit dit huwelijk zijn twee zonen, Eric en Sven, geboren.

Als onderofficier heeft hij daar de functies bekleed van Sectie Commandant, Adjunct Pelotons Commandant, Onderofficier  Transport en Eenheidsadjudant. Hij was dan een echte moeder van de Compagnie. Met zijn zin voor discipline, zijn beroepskennis en zijn eerbied voor zijn chefs, heb ikzelf als Officier S1 van het bataljon hem zeer geapprecieerd. Hij was een uitmuntend medewerker. Later, toen ik Tweede Commandant van het bataljon werd in 1984, had ik, omwille van mijn functie, alle voldoening van hem, toen hij beheerder van de Keuken Troep van het Kwartier Moorslede was. Toen wijlen ADC b.d. Wouters als Korpsadjudant in Oktober 1985 met pensioen ging, is ADC b.d. Achten zijn opvolger geworden in deze mooie functie. Hij genoot alle respect vanwege zijn collega’s onderofficieren en was een perfect medewerker voor de officieren.

Hij vergezelde jaarlijks zijn Korpscommandant naar Halen voor de herdenking van de “Slag der Zilveren Helmen”. Niet alleen in het 6de Genie maar ook bij vele anciens van de Genie was hij wel bekend. Wim was een zeer joviaal, sociaal en vriendelijk man. De familie Achten en de familie Jacobs, vrienden van hem voor het  leven, konden de militairen en hun families overal ontmoeten. Hij had vele vrienden. Wim Achten had een muzikaal talent. In Kassel was hij chef van het orkestje “De Brockway-Boys”. Als DJ heeft hij tevens enkele feestjes opgeluisterd. Hij was ook zeer sportief. In Dellbrück maakte hij deel uit van de veteranenploeg voetbal. Tientallen keren werd ik, als voorzitter van de ploeg, door de echtgenoten Achten en Jacobs na de match en een glaasje veilig thuis gebracht.

Toen het 6de Genie in 1992 werd opgelost, heeft hij verkozen met vervroegd pensioen te gaan. Maar hij bleef zich ten dienste stellen van zijn geliefd bataljon want hij werd bestuurslid van de ‘Vrienden van het Patrimonium 6 Genie’ met als voorzitter Lt-Kol b.d. Dobbelaere. Deze functie behartigde hij tegen 100%, want gedurende enkele jaren konden wij hem steeds begroeten op de 4de donderdag in het traditiehuis in Burcht. Voor ons allemaal was het steeds een aangenaam weerzien. Spijtig was het laatste feest van het Patrimonium te Mechelen de laatste keer.

Hij was trouw lid van onze verbroedering sinds 1973. Op ons jaarlijks Sint-Barbarafeest te Tervuren kwam hij in 1998 de bronzen medaille van de K.V.O.V. 40-45 en in 2005 de zilveren medaille in ontvangst nemen.
Wim, we zullen je missen na je plots overlijden van 26 juli jongstleden.

Louis Feytens
Voorzitter
Koninklijke Verbroedering van de Genie
van het Kavaleriekorps en de Gevechtsgenie.