|
|
||
| DREIBORN | ||
 |
Ten zuiden
van de baan 266 zijn de sectoren 'B en C' de oefenterreinen
voor rupsvoertuigen bij uitstek. Voor de kenners,
dit terrein omvatte: |
|
 |
Vanaf de baan 266 ter hoogte van 'Herhahn' is een prachtige betonnenbaan als 'Tanktrack' aangelegd, deze loopt parallel ten noorden van de baan naar 'Dreiborn' tot aan 'Katzenbroich' het einde van het oefenterrein. Deze baan is aangelegd om het militairverkeer uit 'Dreiborn' te houden. Jullie mogen
mij corrigeren, ik dacht dat deze baan begin jaren 70 is aangelegd door
de Cie Eqt van de Genie met als werfleider 1Sgt
Maj Rik Uytenhoven en uitvoerder Sgt Bruno Debay. Gids: Frans
Geens |
|
Reactie
... van niemand minder ... Vooraleer
begonnen werd met de graafwerken is het volledig tracé ontmijnd
geworden door een firma uit Berlijn. (Blindgangers uit
WO II). |
||
 |
De Tank Track maakt hier een flinke bocht omheen Dreiborn. Velen onder ons herinneren zich de haakse bochten aan de kerk. |
|
 |
De baan is geflankeerd door sparren en meters hoge struiken een ware streling voor het oog. Het was voor ons een uitnodiging even te pauzeren om dit mooie beeld in ons geheugen en extern geheugen op te slaan. Gids: Frans
Geens |
|
 |
Vol bewondering
kijken wij hier hoe de hars langs de dennenappels druipt. We hebben
niet goed opgelet toen het destijds over de ‘Bijtjes en
bloemetjes’ ging. Gids: Frans
Geens |
|
 |
Frans zijn oog viel op deze bessenstruik, de ovale langwerpige bladeren en de bessen herkende hij als gebruikt symbool in het wapenschild van Vogelsang. Het wapenschild van Vogelsang beschikt over een loverkrans van twee soorten bladeren. We hebben
er ééntje te pakken...het linkergedeelte van de loverkrans
bestaat uit langwerpige bladeren en bolletjes afkomstig van deze bessenstruik. Gids: Frans
Geens |
|
 |
De volgende
stopplaats is ter hoogte van de Tank doorgangsplaatsen onder P1. Gids: Frans
Geens
|
|
 |
We kijken
nu pal in Noordelijke richting en zien een klein dal in het terrein met
erachter een bomengrens. In dit dal stroomt de beek ‘Helingsbach’.
Gids: Frans
Geens |
|
 |
Dit kaartje
zal het algemene beeld verduidelijken. Wij bevonden ons ter hoogte van de
doorgangsplaatsen. De éérste foto in noordoostelijke richting
toonde een grote vlakte hier goed te zien op de kaart. De tweede foto toonde
het begin van de bomengrens en het dal waar de ‘Helingsbach’ stroomt. Volgen wij deze beek in noordelijke richting komen we uit aan de ‘Romeinse twee (II)’ hier deed men aan gevechtsschieten. |
|
 |
Kijken we in noordwestelijke richting zien we de twee absolute toppers van herkenningspunten in dit terrein. Midden in beeld de ‘Klusenberg’ 545,0 m. en rechts ervan de ‘Ritzenberg’ 542,2 m. Beiden punten waren zo gegeerd door de tankkisten dat men ze moest beschermen met bosaanplanting tegen gronderosie. De kaart waar wij nu mee werken is een uitgave van 1978 en daar is op beide bergtoppen niets van de groene beplanting te ontdekken. Gids: Frans
Geens |
|
 |
We nemen
de bocht omheen 'Dreiborn' en houden Gids: Frans
Geens |
|
 |
Dit beeld
is genomen op een van de vele afslagen van de tankpiste naar het oefenterrein. De terreinen
zijn ter beschikking gesteld voor wandelaars. De duitsers hebben een grote
inspanning geleverd en al vele ‘Wegwijzerpalen’
geplaatst als hulpmiddel voor de toeristen-wandelaars. Gids: Frans
Geens |
|
 |
Links op de foto zien we een stuk van de schietstand 25bis (NICO) met erachter een stukje van de ‘Funkenberg’ 506,0 m. Gids: Frans
Geens
|
|
 |
Onze derde
stopplaats is in de buurt van de schietplaatsen 23bis (ondergekalibreerde
Tk) en 24 (Mortier). Hier moet
ge als ongeoefende eens trachten afstanden te schatten … ik kan
je verzekeren … Gids: Frans
Geens |
|
 |
Zo een vlak terrein is ter verdediging voor een Geniak een geschikte plaats voor een mijnenveld en verder zijn wij daar niet mee bezig. Maar moet je Frans hier eens bezig horen … hoe je hier met een peloton Leopards doorheen moet. Hij begint plots met veel vuur enkele tactische bewegingen uit te leggen. Gids: Frans
Geens |
|
 |
Frans vertelt
zo levendig en gedetailleerd, dat ik niet veel verbeeldingskracht nodig
heb om hier daadwerkelijk tanks zien te rijden. Hij
doet zijn nickname ‘one-O-five’ alle eer
aan! |
|
 |
In de verte zien we de ‘Klusenberg’ rechts en links de ‘Ritzenberg’ maar nu vanuit zuidwestelijke hoek. Gids: Frans
Geens |
|
 |
Het is
mij werkelijk opgevallen hoe sterk Frans een terrein observeert en hoe
hij meteen zijn waarnemingen vertaald in functie van een peloton Leopards.
Dit is het geoefend oog van een specialist en het resultaat van een degelijke
en doorgedreven training. Van stielkennis gesproken! Het Belgisch leger
beschikt over goed opgeleid personeel. Gids: Frans
Geens
|
|
 |
De Duitsers die het oefenterrein omgedoopt hebben in ‘Natuurpark Eifel’ doen hun uiterste best om zoveel mogelijk ‘Wegwijzerpalen’ en ‘Infoborden’ op het terrein te plaatsen om het aantrekkelijker en nuttig te maken voor bezoekers. Vergeet niet
dat alle militaire symbolen en bewegwijzering door de Belgen in 2005 zijn
opgeruimd. Gids: Frans
Geens |
|
 |
De vierde en laatste stopplaats helemaal op het einde van het terrein tussen de twee bivakzone’s ZB2 en ZB1. Hier waren de schietvelden 25 voor mortier en de IV voor gevechtsschieten. Gids: Frans
Geens |
|
 |
Wij bevinden ons hier op de schietstand 25 voor mortier. Kijken we naar rechts zien we de achterkant van de ZB2 bivakplaats. Gids: Frans
Geens |
|
 |
De schietstand
25 bevind zich op een hoogte van 605,6 m. Gids: Frans
Geens |
|
 |
Dank je wel Frans voor de leerrijke rondleiding. Gids: Frans
Geens
|
|
| Ondergekalibreerd | ||
|
Ondergekalibreerd, ook wel subkaliber genoemd in de slechte
vertaling uit het engels, Dat was een noodzakelijk kwaad, om de kanonniers en in een later stadium een gans peleton te trainen kwam dat niet alleen goedkoper uit aan munitie en huurprijzen van de schietstanden maar vooral het aspect veiligheid speelt een rol, de veiligheidszone voor een 105 mm kanon is nogal aan de grote kant. Als sub hadden we meerdere type, beginnende met de kleinste die we ook in Soest konden gebruiken. De .22, een wapen dat gemonteerd werd op de plaats van de coax, hiermee werdt gevuurd op een schijf voor de tank terwijl de kannonier op doelen in het terrein mikte, gebruikt voor individuele training maar niet al te nauwkeurig dus zelden in gebruik. De FAL plast, hier werdt een gewone FAL op het kanonmasker
gemonteerd, vooraan aan de tank werd een schijf goed vast bevestigd waar
op gevuurd werdt, de kannonier mikte afwisselend op meerdere schijven
in het terrein. Het 14 mm kanon, dit werdt in de kulas ingebouwd en vuurde
door de loop van het 105 mm kanon, gehaat bij de bemanningen omdat na
het vuren ook de 105 moest gekuisd worden. De bovenstaande wapens waren nog bruikbaar in het garnizoen, voor het grotere werk moesten we naar Leopoldsburg of Vogelsang. Hiervoor hadden we dan het Hispano-Suisa 20 mm luchtafweerkanon,
dit werd boven op de loop van de Leopard gemonteerd en hiermee was het
mogelijk tot op 1100 meter te vuren. In Vogelsang was eerst de stand 23 in gebruik, na een
paar schietincidenten waarbij bleek dat de veiligheidszone niet helemaal
zekerheid garandeerde is men dan ook meer en meer de toen nieuwe 23bis
gaan gebruiken. Ik hoop dat dit voldoende uitleg is Jean, voor de 23bis kunt ge eigenlijk samenvatten dat deze stand toeliet tankbemanningen te trainen in het vuren in pelotonsverband op reële afstanden onder reële omstandigheden ... regen ... modder... sneeuw ... ijs ... :-)) We kennen Vogelsang hé! Frans Geens |
||
|
|
||