Locatie Vogelsang 2 april 1963

Het 1e Cyclisten Regiment was op Kampperiode te Vogelsang, en wel in het barakken kamp “De Leie” achter het
vliegveldje van het licht vliegwezen (Walberhof). Op deze plaats hadden ook enkele Piper Cup’s ( L-18C) van de landmacht
zich klaar gezet om zich nuttig te maken voor diverse opdrachten. De toestellen stonden ter beschikking van het commando
van de Brigade. Daarnaast werden zij soms ingezet voor andere doeleinden. Zoals onder meer het “Pick-Up” systeem te
oefenen.

Het oppikken van berichten tijdens de vlucht bij middel van een koord voorzien van een gewicht met drie haken, was simpel,
maar niet zonder gevaar, daar de afstand in hoogte niet zo vanzelfsprekend te schatten was. Meermaals gebeurde het, dat
het gewicht de bodem raakte en deze met een zwiep naar boven werd gekatapulteerd waarbij zich met een draaiende
beweging de koord en gewicht om de staart en hoogteroer van het vliegtuig strengelde. Soms ook met schade aan de
bekleding. Deze procedure was wel nuttig in streken waar landen niet mogelijk was.

Maar wat op maandag 2 april... gebeurde was niet verwacht. 1Sgt A. Martin, piloot van de “Piper Cup”, met toestemming
van de overheid mocht een paar luchtdopen uitvoeren ten voordele van de kaderleden die dit wensten en bovendien de
toelating hadden bekomen. Een van onze collega’s Sgt André Sevrin stond eveneens in de rij van de kandidaten te wachten
op zijn beurt. Maar gelukkig voor hem werd zijn beurt uitgesteld om Kapitein-Commandant Marc Vilet voorrang te geven.
De Commandant was een veteraan uit Korea evenals de piloot Martin en had daar ook reeds meer gevlogen.

Ikzelf toen Sgt De Bruyn, was in een van de barakken, waar de werkplaats Tr was ondergebracht en zag door het venster
naar buiten, wanneer plots een vliegtuigje een van zijn vleugels afbrak of toeplooide. Hierdoor viel het toestel als een blad uit
een boom naar beneden. Het leek mij zeer nabij en wilde gaan zien, maar de afstand was heel wat verder dan gedacht. Men
was er snel bij om hulp te bieden, maar helaas, het toestel zat diep de grond ingeboord. Beide militairen waren op slag dood,
daar viel niets meer te redden.

De slachtoffers zijn in het toestel gebleven tot ’s anderendaags tot het parket ter plaatse was.
De ganse nacht heeft een wacht de plaats bewaakt.

De Bruyn Leopold
Sgt